Şizofreni, bireyin düşünce, algı, duygu ve davranış alanlarında ciddi bozulmalara neden olan, kronik seyirli bir psikiyatrik bozukluktur. Şizofreni hastalarında yalnızca psikotik semptomlar (halüsinasyonlar, sanrılar) değil, aynı zamanda bilişsel işlevlerde (dikkat, hafıza, yürütücü işlevler) belirgin yetersizlikler de gözlemlenmektedir.

Şizofreni ve şizoid kişilik bozukluğu, klinik açıdan farklı tanı kategorilerine ait        olsalar da, ortak psikopatolojik özellikler ve toplumsal işlevsellikte belirgin bozulma ile    karakterizedir. Bu çalışmada, her iki bozukluk için günümüzde kullanılan tüm tedavi yaklaşımları bütüncül bir bakış açısıyla ele alınmıştır.

Şizofreni, bireyin bilişsel, duygusal ve davranışsal işlevlerinde kalıcı bozulmalara yol açan karmaşık ve çok katmanlı bir psikiyatrik bozukluktur. Bu çalışma, şizofreni araştırmalarında öne çıkan üç temel nörobilimsel yaklaşımı – genetik, beyin görüntüleme ve nöromodülasyon – sistematik bir literatür taramasıyla değerlendirmeyi amaçlamaktadır.

Şizofreni, bireyin düşünce, algı, duygu ve davranışlarında belirgin bozulmalarla seyreden, kronik bir ruhsal bozukluk olarak tanımlanmaktadır.

Gelişimsel, psikiyatrik ve nörolojik bozuklukların değerlendirilmesinde davranışsal gözlem temelli ölçüm araçları, psikoloji biliminde hem klinik hem de araştırma uygulamalarında vazgeçilmez araçlar arasında yer almaktadır.

Nörobilim ve psikiyatrik araştırmalar arasındaki entegrasyon, şizofreni tedavisinde yenilikçi ve çözümler sunmaya devam edecektir.